Por Francesco Filippi Director de Proxectos de MUSOL
Nas últimas semanas asistimos a outro gran cume internacional dedicada á loita contra o cambio climático, o cume de Durban en Sudáfrica, concluída cun acordo de mínimos, que non establece un recorte obrigatorio das emisións nin define os mecanismos de financiamento da adaptación ao cambio climático e da mitigación deste preocupante fenómeno nos países en desenvolvemento.
Os líderes políticos en Durban acordaron seguir negociando para elaborar un instrumento legalmente vinculante para todos os países desenvolvidos e emerxentes, que entre en vigor en 2020. Mentres a comunidade científica reitera a necesidade de reducir as emisións o máis pronto posible para evitar que o aumento da temperatura supere os 2º C, a comunidade internacional permítese postergar a 2020 os novos compromisos obrigatorios de redución das emisións.
O cume foi albergada nun dos continentes máis afectados polos efectos do cambio climático, onde o incremento das temperaturas reducirá as colleitas e as áreas cultivables, de forma máis extensa que noutras zonas do planeta. A pesar de que os efectos do cambio climático no continente xa son catastróficos, como a recente seca que condenou ao fame millóns de persoas no Corno de África, os líderes políticos en Durban non conseguiron porse de acordo sobre as fontes de financiamento do Fondo Verde que debería financiar a adaptación e a mitigación do cambio climático nos países en desenvolvemento.
Os resultados de Durban son un claro síntoma de que os grandes cumes e os procesos de negociación internacional teñen serias dificultades para lograr avances concretos. Devanditos procesos estanse afastando cada vez máis da realidade social e económica da maioría de países, onde os movementos sociais, a cooperación horizontal e a dinámica dos mercados deixan entrever un futuro diferente para o planeta, un futuro baseado no desenvolvemento sostible.
Se temos en conta as tendencias dos mercados, reinterpretación contemporánea dos antigos vates, é sorprendente descubrir que datos financeiros publicados en novembro de 2011 por numerosos medios de comunicación apuntan a que por primeira vez, a enerxía renovable está superando aos combustibles fósiles en investimentos en novas centrais eléctricas.
Moitas cidades tamén están cambiando neste sentido, apostando en modalidades de organización, planificación e transporte sostibles. A sociedade civil ten moi presente a preocupación para a sustentabilidade e grazas á presión cidadá e dos consumidores tamén as empresas buscan os xeitos de ser (ou parecer) "máis verdes".
O camiño aínda é longo e cheo de contradicións pero o cambio parece ineludible e é necesario impulsalo tanto nos nosos países como nas zonas máis pobres do planeta, onde o desenvolvemento só poderá ser sostible e a baixa intensidade de carbono.
Desde MUSOL traballamos para iso, integrando nas nosas accións de cooperación ao desenvolvemento medidas para promover a mitigación do cambio climático e fomentar a adaptación da poboacións máis pobres aos seus efectos. En España, traballamos a través do proxecto ?Cooperación internacional ao desenvolvemento e cambio climático: unha tarefa global? financiado pola Axencia Española de Cooperación Internacional ao Desenvolvemento, para que todos os axentes da cooperación descentralizada española teñan en conta o cambio climático nas súas iniciativas de cooperación ao desenvolvemento. En particular, traballamos cos entes locais españois para que difundan e trasladen aos países en desenvolvemento, a importante experiencia de planificación local do desenvolvemento sostible do noso país, transferindo coñecementos, tecnoloxías e boas prácticas que promoven unha xestión urbana sostible.
O fracaso dos grandes cumes sobre o clima non é unha escusa para cruzar os brazos, senón un estímulo para facer desde abaixo o que o noso líderes políticos non conseguen facer desde arriba
| < Anterior | Seguinte > |
|---|
